Gender.az xəbər verir ki, lent.az-a müsahibə verən ifaçı xanım ömür yolundan bəhs edib.

- Hə, olur. Bir dəfə toya getmişəm. Bir cavan oğlandı, gəlib mənimlə şəkil çəkdirirdi. Gah oturduğumuz yerdə, gah ayaq üstə. Hər dəfə də icazə alırdı, Könül xanım, belə çəkdirsək, olar, elə çəkdirsək, olar? Axırda dedim, a bala, bircə yatan yerdə olmasın, daha çək qurtar (gülür).

Bu yaxınlarda hörmətli aşıq Ədalət Dəlidağlının ocağında toplanmışdıq. Çəkiliş gedirdi. Çəkilişdən sonra Ədalətin ailəsi, nəvələri toplandılar. Müğənni Cabir Abdullayev, tarzən Elman da, oturub çay içirik. Elman tələbə yoldaşım olub. Zarafatla dedim, ay Cabir, ay Elman, ay Ədalət, heç biriniz vaxtında məni alıb, evə arvad eləmədiniz, mən də vaxtında oğul-uşaq sahibi olardım. Cabir də zarafatla dedi, sənə qıymamışıq. (Könül xanım bu yerdə qəhqəhə çəkir) 

- Evdə altı uşaq idik. Dolanışıq çətin idi. Atam kassir işləyirdi. Amma haram pula əl uzatmırdı. Dolanmaq lazım idi. 11 yaşımdan mən toylara, məclislərə getməyə başladım. Ailənin yükünü daşımalı oldum. Çiynimə çox gənc yaşda ailə qayğıları düşdü. İllər quş qanadlı oldu. Özümdən başqa, hamı üçün çabaladım. Vaxtından əvvəl yorğun düşdüm. Bir də gördüm, çatmışam 39 yaşıma.

- Hə. Özüm gördüm, tanıdım.

- Yox, o, hüquq-mühafizə sistemində işləyirdi.

- (Bu yerdə yenə zarafat edir) Çünki evlənmişdik deyə. Evlənməsən, ayrıla bilməzsən axı. Bu barədə çox danışmaq istəmərəm. Anam rəhmətlik deyərdi ki, insan ömrü boyu çabalayır, nail olduğu yalnız qismətidir. Mən taleyimdən narazı deyiləm, ən çətin günlərimdə Allaha şükür etmişəm. Əsas ayaqda olmaqdır. Ağlım kəsəndən çalışıram, çabalayıram. 

- Yox, nə o oldu, nə də mən istədim. Nə maddi, nə mənəvi. Hərdənbir Kazımla telefonla danışır. Görüşmürlər.

- Qismət. Ailə qurmaq olar. Sevənlər də var. Xaricdə yaşayan bir soydaşımızdan evlilik təklifi də almışam. Bir qızım olsun istəyərdim. Amma bunların hamısı Kazımı yerbəyer edəndən sonra. Mənim bütün həyatım Kazıma həsr olunub.

- Saçım da, dişlərim də əsəblərimə görə töküldü. Şəkidə xəstəxanada yatanda yarım saat ərzində mənim dörd dişim birdən çıxıb sinəmə düşüb. Getsin o günlər, gəlməsin. İnşallah, nə zamansa yenidən əməliyyata girəcəyəm. Üç əməliyyat gözləyir məni. Sadəcə, gözləyirəm ki, Kazım bir az böyüsün, şəxsiyyət vəsiqəsini alsın, sonra. Ölüm haqdır e, hamıya var. Amma bir də var, özün könüllü gedib girəsən bıçaq altına.

- “Gecələr” mahnısı. Bu mahnıda mən özümü, öz taleyimi oxumuşam. “Mən həsəd aparıram yatanlara gecələr”. 22 ildir mən yatağa uzanmadan, oturduğum şəkildə yuxulayıram. Ürək döyüntülərim başlayır deyə.